Look in the Glass
a poem by Kirsten Roosendaal – in absentia – Cosio d’Arroscia and Antwerp 2021
Kijk in het glas
Kijk in het glas
Zie het spiegelbeeld verdwijnen
Misschien vaart het oost om te vechten
Misschien vaart het noord om verblind te raken
Misschien zoekt deze schim de diepte van de lucht
Kijk in het glas
Zie dat er een opening is
Misschien een gat
Misschien een lege pot
Misschien een volle kruik
Zie dat de scherven onder de aarde liggen
Zie waar de wortels vandaan zijn opgeklommen
Zie waar wij onze dorst mogen lessen aan druiven
Waar wij ons laven aan water
Waar wij dansen als muggen
of slaan we de muggen dood?
Toost, dans en geef het laven door
Laaf en geef aan wie je maar wil
Draai nog wat
Drink nog wat
Draal nog wat
Laat jezelf te water
Draai nog eens
Drink nog wat
Dans nog iets
Waar zal straks de zon opkomen?
Look in the glass
Look in the glass
See the mirror image disappear
Maybe it sails east to fight
Maybe it sails north to be blinded
Perhaps this shadow seeks the depths of the sky
Look in the glass
See there is an opening
maybe a hole
Maybe an empty jar
Maybe a full pitcher
See that the shards are under the earth
See where the roots have climbed from
See where we can quench our thirst on grapes
Where we find refreshment
Where we dance like mosquitoes
or do we kill the mosquitoes?
Toast, dance and pass on the refreshments
refresh and give to whoever you want
Spin some more
Have a drink
Hold on/ Delay a little longer
Drop yourself in the water
Turn again
Have a drink
Dance something else
Where will the sun rise next?
